Bu yalnız geçirdiğim kaçıncı sevgililer günü olarak tarihe geçecek bilmiyorum ama bu sevgililer gününde boş boş oturmak yerine ben de bir şeyler yapayım dedim ve geçirdiğim sınırlı sayıdaki sevgililer gününden hangisinin benim için önemli olduğunu düşünmeye karar verdim.Böylece hem yaşadığım sevgililer günlerini düşünerek bugünün boşluğunu dolduracak hem de bugün söyleyecek bir şeylerim olacaktı.
Aldığım güller,kalp şeklindeki yastıklar,parfümler,müzik kutuları falan filan derken kuytu köşelerde gizlenmiş bir hediye buldum 'Cam şeklinde,üzerinde bir ismin yazılı olduğu kalp'.Kalp üzerindeki isim bulanıktı benim için,zamanı düşündüm ve netleştirmeye çalıştım o isimi 'E',aklıma birden okula gitmek için kullandığım servis geldi 'L',Onu çok tatlı yapan o tavşan dişler 'Ç',kömür gözler 'İ',ve birden henüz 11 yaşımda olduğum 'N'.ELÇİN'di ismi.
Elçin ilkokulda bizim sınıfa nakil ile gelmişti.O zamanlar 5.sınıftım ve belki de aşkın ne demek olduğunu o zaman tam anlamasam da şimdi anlıyorum ki ben ona aşıktım.Aynı servise biniyorduk Elçin ile,bu benim için o kadar önemliydi ki,servisten önce ben indiğim için büyük üzüntüler duyuyordum.Keşke o benden önce inse ve onun servisten inene kadar yaşadığı bütün anları onla paylaşabilsem diye düşünüyordum.Bir anlamda ona olan aşkım serviste başlamıştı.
Kapkara gözleri ve tavşan dişleri vardı.Bu ikili o kadar uyumluydu ki benim için,derinlerde kalsa da düşününce hala yüzü gözlerimin önüne geliyor.İlk ona sevgimi itiraf ettiğim zamanı hatırlıyorum (Yine serviste).Sevgime karşılık vermemişti ama ben kararlıydım o benim sevgilimdi.Beden derslerinde hep onu keser onun katıldığı oyunlara katılırdım.
Zaman aktı ve 13 Şubat oldu.Ben 13 Şubata gelinceye kadar bütün planımı yapmıştım kafamda.Yarın sevgililer günüydü ve ben sevdiğim kıza hediye alacak onu etkileyip gönlünü kazanacaktım.Bugünü düşünüp biriktirdiğim paralar ile hediyelik eşya satan bir dükkan gittim.Elimdeki paraya göre hediye seçecektim.Birden gözüme üzerinde yazıların olduğu cam şeklinde bir kalp gördüm.Elimdeki parayla onu alabiliyordum hatta param bile artıyordu.İçeri girdim utangaç bir tavırla ve vitrindeki cam şeklinde kalbi gösterdim.Adam gülümsedi ve 'Üstüne isim yazayım mı?' dedi.Daha çok utanmıştım ve 'Yaz' dedim.Artan para üstü ile de ismini yazdırdım cam kalbin üzerine.'Seni seviyorum Elçin'
O gece heyecandan uyuyamadım.Bütün planım istediğim şekilde işliyordu.Hediyemi servisten inmeden önce verecektim ona (tepkisini görmekten korkuyordum çünkü).
14 Şubat günü okula hiç olmadığım kadar heyecan ile gittim.Zor zapt ediyordum içimdeki heyecanı,o an hemen gelmeliydi...
Sonunda bütün gün beklediğim ana yaklaşmıştık.Ders bitti ve servislere bindik.Servise bindiğim andan itibaren elim,çantamda sakladığım hediyedeydi.İnmeden hemen önce verecek ve öyle inecektim.En arkada otururdu hep.Diğer çocuklar ile o gün ona yakın oturmak için yarıştım ama yanına oturmayı başaramadım.Bir ön sırasına oturmuştum.
Ve o an geldi.Sakladığım hediyeyi hızlı bir şekilde çıkartıp Elçine verdim ve 'Bu sana aldım' dedim.Suratım kıpkırmızıydı.Benim için hikaye işte bu noktada bitti.Elçin uzattığım hediyeyi almadı.Anlamıştı sevgililer günü için olduğunu.Serviste herkes bana bakıyordu.Hediyeyi yanındaki boş koltuğu koydum ve indim.Hediyemi değil açmak almamıştı bile.Nasıl olabilirdi bu?
Daha ilk hayal kırıklıklarını yaşamaya başlamamış bir çocuk için bu kadarı fazlaydı.Gözlerim doldu,eve gidip yorganımı başımın üzerine çektim.O gece hiç kalkmadım yataktan.Daha sonra yaşadığım hayal kırıklıkları gibi bu da çok uzun sürdü benim için.O sene bitti ve ortaokula gitmek için yollarımız ayrıldı onunla.Elçine serviste başlayan aşkım yine serviste bitmişti.
O zamanlar küçük olmamın etkisi ile büyüdükçe bu olay çok derinlerde kalmıştı benim için.İşte bugün yine bir 14 Şubatta yalnızlığın verdiği sıkılma duygusu ile tekrar hatırladım bu eski anımı ve Elçin'i şu ana kadar yaşadığım 14 Şubatları en anlamlı yapan kız seçtim.İyi ki bana o hayal kırılığını yaşattın ve bu yazıyı yazmamda yardımcı oldun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder